Toyota Rav4

Toyota RAV4 I

RAV4 to mały samochód typu SUV produkowany od 1994 roku przez japoński koncern motoryzacyjny Toyota Motor Corporation. Od czasu wprowadzenia RAV4 na rynku pojawiły się już trzy generacje tego wozu.

Do sprzedaży pierwszy RAV4 wszedł w 1994 roku, jednak pierwszy prototyp, na którego koncepcji oparte było to auto, został zaprezentowany przez Toyotę już w 1990 roku na salonie samochodowym w Tokio. Dwa lata po światowej premierze Toyota RAV4 trafiła do Stanów Zjednoczonych.

Pojazd oferowano w dwóch rozstawach osi. Producent opracował dwa główne typy nadwozia. Pierwszym z nich była odmiana z dwojgiem drzwi, która dostępna była z normalnym twardym dachem lub jako kabriolet. Druga wersja była typowym 5-drzwiowym kombi. Auto prezentowało się dynamicznie i atrakcyjnie.

Styl wnętrza nawiązywał do nadwozia. Deska rozdzielcza wyglądała jednak dość klasycznie, a wszystkie przełączniki i pokrętła znalazły się tam, gdzie zwykle spodziewa się ich kierowca. Materiały wykorzystane do obicia wnętrza nie były najwyższej jakości, ale też nie odbiegały od średniej w tej klasie pojazdów. Na uwagę zasługuje to, że mimo niewielkich rozmiarów RAV4 zapewniał rozsądną ilość miejsca w środku. Tylko bardzo wysokie osoby mogły narzekać na brak miejsca na nogi, szczególnie na tylnej kanapie.

Firma z Japonii jednak niezbyt dobrze wyciszyła kabinę swojego produktu, przez co podczas szybkiej jazdy po drodze do środka dobiegały odgłosy opon i szum powietrza opływającego nadwozie.

W zależności od rynku, na którym sprzedawane było auto, wyposażano je w jedną czołową lub dwie poduszki powietrzne, system ABS z EBD i radioodtwarzacz z CD. W opcji zazwyczaj pozostawał system ASR oraz układy wspomagające jazdę poza utwardzonymi drogami.

RAV4 nie był jednak samochodem terenowym. Był to pojazd technicznie spokrewniony z Toyotą Corollą siódmej generacji. W związku z tym w podwoziu nie zastosowano ramy, a nadwozie było samonośne. Zawieszenie wszystkich kół było niezależne i oparte na amortyzatorach i sprężynach śrubowych. Brakowało też oczywiście jakichkolwiek blokad mechanizmów różnicowych.

RAV4 oferowano z dwoma napędami. Podstawowy był napęd na przednie koła, a opcjonalnie można było zakupić tę Toyotę z napędem na obie osi.

Jako źródło energii samochód miał instalowany jeden z dwóch dostępnych silników. Oba spalały benzynę i były jednostkami wolnossącymi. Obydwa także miały po cztery cylindry ułożone w rzędzie i objętość skokową 2,0 l. Słabszy z nich rozwijał moc 140 KM, a mocniejszy 179 KM mocy maksymalnej. Motory uważane były za jeden z atutów Toyoty RAV4.

W 1997 roku oferta firmy powiększyła się o napędzaną prądem elektrycznym RAV4 EV. Ten wóz sprzedawano przede wszystkim w Kalifornii. Zastosowano w nim akumulatory niklowo-metalowo-wodorowe, które miały pojemność 27 kWh. Dzięki nim RAV4 EV mogła przejechać bez ładowania do 190 km i rozpędzić się do nawet 126 km/h. Japończycy sprzedali lub oddali w leasing 328 egzemplarzy tego elektrycznego samochodu. Niektóre egzemplarze przejechały ponad 240 000 km na oryginalnym zestawie akumulatorów.

Ładowanie trwało około 5 godzin w specjalnie do tego przygotowanych gniazdkach o 30-amperowym prądzie elektrycznym.

W 1998 roku RAV4 przeszłą niewielki facelifting połączony z odświeżeniem kabiny pasażerskiej. Produkcję tego popularnego SUV-a zakończono w 2000 roku, jednak odmiana elektryczna oferowana była jeszcze przez trzy lata. W 2000 roku pojawił się następny model RAV4.

Do dzisiaj RAV4 pierwszej generacji cieszy się dużym wzięciem jako samochód używany.

Toyota RAV4 II

Rok 2000 przyniósł zmianę modelową w Toyocie. W miejscu starej RAV4 pojawiło się nowe auto o tej samej nazwie. Samochód cechował się bardzo podobnym, choć dużo nowocześniejszym nadwoziem. Charakterystycznie wyglądały w nim przednie reflektory, daleko zachodzące na pokrywę silnika.

Auto oferowano z dwoma rozstawami osi i dwoma nadwoziami. Pierwsze z nich miało troje drzwi (krótki rozstaw osi), a drugie pięcioro. Wnętrze pojazdu było bardziej przestronne niż w poprzedniku, jednak nadal wysokie osoby mogły mieć problem ze znalezieniem wygodnej pozycji na tylnej kanapie, szczególnie jeśli pasażer z przodu lub kierowca przesunęli swój fotel maksymalnie do tyłu. Niełatwe było też zajęcie tylnego siedzenia w odmianie 3-drzwiowej.

Fotele były większe i znacznie wygodniejsze niż w RAV4 pierwszej serii. Deska rozdzielcza prezentowała się bardzo dobrze, a wszystkie przyciski i pokrętła znajdowały się w dogodnych miejscach. Znacznie poprawiły się materiały użyte do wykończenia wnętrza. Niewiele do życzenia pozostawiał także poziom montażu elementów wyposażenia kabiny. Ponownie Toyota poskąpiła mat wygłuszających wnętrze, przez co do środka dochodziły nieprzyjemne dźwięki toczących się po asfalcie opon i szum powietrza opływającego nadwozie.

Toyota RAV4 cechowała się za to doskonałą widocznością we wszystkie strony, mimo że tylne słupki były dosyć szerokie.

Podobnie jak starszy pojazd nowy miał samonośne nadwozie z niezależnym zawieszeniem wszystkich kół. Oparto je na sprężynach śrubowych i amortyzatorach. Ponownie też producent postanowił, że RAV4 będzie dostępna z napędem na przednie koła oraz z napędzanymi obiema osiami. W tej drugiej wersji zastosowano centralny mechanizm różnicowy z blokadą.

Początkowo do napędzania Toyoty służyły trzy silniki benzynowe. Najmniejszy miał objętość skokową 1,8 l i osiągał moc 125 KM (dostępny był z nim tylko napęd na jedną oś). Większa, 2-litrowa jednostka napędowa rozwijała 150 KM, a największy agregat o objętości skokowej 2,4 l – 163 KM. Ten ostatni silnik dostępny był jednak tylko w Stanach Zjednoczonych. Wszystkie trzy motory miały po cztery cylindry ustawione w rzędzie.

W 2001 roku do produkcji wdrożono 2-litrowego turbodiesla z rodziny D-4D. Ten motor z bezpośrednim zasobnikowym wtryskiem paliwa osiągał z kolei niezbyt dużą moc 116 KM, ale cechował się stosunkowo niewielkim zużyciem paliwa.

W 2003 roku auto przeszło jedyny większy facelifting, a na rynku amerykańskim podstawowym silnikiem stał się ten największy – 2,4-litrowy.

Dwa lata później zakończyła się produkcja Toyoty RAV4 drugiej generacji. Zastąpił ją nowy samochód o tej samej nazwie, który jest wytwarzany do tej pory.

Wśród najczęściej występujących usterek wymienia się defektujące dwumasowe koło zamachowe w autach z dieslem, zacierającą się turbosprężarkę, psujące się wtryskiwacze paliwa (silniki wysokoprężne). Do tego dochodzi jeszcze rdza, która najczęściej atakuje dolną część drzwi, i nietrwałe hamulce. Częstych wymian wymagają klocki hamulcowe, które zużywają się w szybkim tempie.

Czasem pojawiają się problemy z elektroniką sterującą benzynowymi jednostkami napędowymi.
Na pochwałę zasługuje za to trwałe zawieszenie, które dobrze spisuje się na dziurawych polskich drogach. Jeśli już trzeba coś w nim naprawiać, są to najczęściej elementy metalowo-gumowe.

Toyota RAV4 III

Na salonie samochodowym we Frankfurcie w 2005 roku zadebiutowała Toyota RAV4 trzeciej generacji. Wkrótce auto weszło do produkcji. Wóz jest wytwarzany w Japonii i w Kanadzie. Japońska wersja tego samochodu nosi nazwę Vanguard i jest oferowana z długim rozstawem osi.

Z zewnątrz nowa RAV4 nie jest tak podobna do modelu drugiej serii jak tamten do najstarszego auta. Zamiast wielkich zachodzących na maskę reflektorów Toyota zastosowała węższe przednie światła. Auto urosło w każdą stronę.

Specjalnie dla tej RAV4 producent opracował zupełnie nową płytę podłogową, która jest dostępna w wersji krótkiej i długiej. Toyota zrezygnowała z produkcji modelu z nadwoziem trzydrzwiowym, pozostawiając tylko pięciodrzwiowe kombi. Na Europę i większość krajów azjatyckich producent przewidział wytwarzanie wersji krótszej, a w Australii i w Stanach Zjednoczonych sprzedawana jest odmiana z dłuższym rozstawem osi.

Wnętrze Toyoty RAV4 oferuje w krótkiej wersji miejsce dla pięciu osób, a w długiej dla siedmiu. Przestrzeni dla pasażerów z przodu i z tyłu jest znacznie więcej. Prawie całkiem zniknął problem braku miejsca na nogi na tylnej kanapie, gdy przednie siedzenia są przesunięte maksymalnie do tyłu. W odmianie dla siedmiu osób w części bagażowej znajdują się dwa siedzenia, na których zmieszczą się tylko niezbyt duże dzieci. Siedzenia przednie i kanapa tylna są obszerne i wygodne, więc nawet dłuższa podróż na nich nie jest męcząca.

W Polsce RAV4 oferowana jest z trzema różnymi poziomami wyposażenia. W najniższym z nich standardem są przednie i boczne poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera, poduszka kolanowa dla kierowcy, poduszki kurtynowe dla pasażerów z przodu i z tyłu, ABS z EBD, ASR, ESP, system wspomagania pokonywania wzniesień HAC, elektrycznie sterowane lusterka i radio z CD. W kolejnych odmianach jest kamera cofania, automatyczna dwustrefowa klimatyzacja, podgrzewane przednie siedzenia i częściowo skórzana tapicerka.

Zawieszenie pojazdu stanowi układ niezależny z amortyzatorami i sprężynami śrubowymi, a nadwozie jest samonośne. Toyota oferuje napęd zarówno na przednie koła, jak i obydwie osie.

W Polsce oferowany jest tylko jeden silnik benzynowy – nowoczesne 2-litrowe urządzenie Valvematic o mocy 158 KM. Toyota proponuje z nim napęd zarówno na przednie, jak i wszystkie koła. Standardem jest 6-biegowa, manualna przekładnia, jednak w odmianie 4×4 można wybrać zautomatyzowane bezstopniowe urządzenie.

Drugim motorem jest 2,2-litrowy turbodiesel w konfiguracji D-4D i D-CAT. Może on mieć moc maksymalną 150 KM lub 177 KM. Z niego również moc może być przekazywana na przednie (tylko wersja 150 KM) lub wszystkie koła. Do wyboru są skrzynie manualne oraz automatyczne.

W Stanach Zjednoczonych dostępna jest też 2,4-litrowa jednostka oraz wielka 3,5-litrowa V-szóstka. Obie spalają benzynę. Największy silnik ma około 280 KM mocy maksymalnej i aż 330 Nm momentu obrotowego.

W 2008 roku RAV4 trzeciej serii przeszła pierwszą modernizację, w ramach której na większości kontynentów udostępniono jako wyposażenie podstawowe lub opcjonalne kamerę cofania czy nawigację satelitarną. Odświeżono też nieco nadwozie. W roku 2011 dokonano drugiego liftingu. Tym razem zmiany w większym stopniu objęły karoserię.

Wraz z firmą Tesla Motors Toyota pracuje od 2010 roku nad drugą generacją RAV4 EV, która do produkcji ma wejść jeszcze w tym rok

Źródło: autokult.pl